T.C. Mİllî Eğİtİm BakanlIğI
TOKAT / MERKEZ - Mehmet Akif Ersoy Görme Engelliler Ortaokulu

ŞİİR KÖŞESİ

GÖREN  ELLER

 

Göz  görevi  yapıyorlar

Gören  eller ,  gören  eller

Yaradan   tapıyorlar

Gören  eller ,  gören  eller

 

Beyaz  baston  olur  elde

Göz  görmezse de  eller  yeter

Gören  elde  vardır  hüner

Gören  eller ,  gören  eller

 

Görmeyen  göze  nur  olur

Gönüllere  sürur  olur

Huzursuza  huzur  olur 

Gören  eller ,  gören  eller

 

Yaşam için  emek  verir

Pek  çok  güzel  iş  becerir

Giderken  yolu  görür

 Gören  eller ,  gören  eller

 

BEYAZ  BASTONUM

 

Ey  benim  beyaz  bastonum

Elimde  körpecik  kızım gibisin

Aşarken  yollarda  nice  engeli

Evreni  izleyen  gözüm  gibisin

 

Düşsek  de  birlikte  düşüp  kalksak  da

Amansız  çileyi   paylaşmışsak  da

Biz  bize  yollara  düştük  düşeli

Bana  benden  yakın  özüm  gibisin

 

Beyazsın  üstünde çifte  benlerin

Kurtardın  canını  bilmem  kimlerin

Adına  haftalar   düzenleneli

Sanma  ki  biricik  çözüm  gibisin

 

 

Ozanım  bastonum  övgüye  değer

Dost  düşman  kadrini  bilse  eğer

Görenler  kendini  bildi  bileli

Bana  benden  yakın  özüm  gibisin

 

CESARET  GEREK

 

Herkes  saz çalmayı  arzular  ama

Mızrapla  vurmaya  cesaret  gerek

Başarılı  olmak  zor  değil  ama

Öğrenip  bilmeye  cesaret  gerek

 

Düşün  teknenin  işit  vurgularını

Çoktan  unutursun  kaygılarını

Sazla  paylaşırsın  duygularını

Hasbıhal  etmeye  cesaret gerek

 

Gözlerim  görmese  ne olur yani

Bir  işe  yaramaz  sanmayın  beni

Umutla  doluyum  yeniden  yeni

Bugünden   yarına  cesaret  gerek

 

Mehmet  iyice  bal  akıyor  dilinden

Perdeleri  sıralamış  kolunda

Ne ararsın  onun  bunun  telinde

Derdini  dökmeye  cesaret  gerek.

 

YAŞAMAK NE GÜZEL

Oturup  üzülme  için için

Bak hayat  ne  güzel , yaşamak ne güzel

Sebep çoktur mutlu  olmak  için

Bak hayat ne güzel , yaşamak  ne güzel.

 

Göremiyorsan   ne çıkar  şu alemi

Yeter ki  sen düşürme  elinden  kalemi

Bir  yana  bırak  derdini ,elemi

Bak hayat ne güzel , yaşamak  ne güzel

 

Hiç  yitirme  yaşama  sevincini ,

Çalışmaktan  al direncini

Sev insanları  , yaşlısını , gencini 

Bak hayat ne güzel , yaşamak  ne güzel

 

Hayat  en güzel  okul

Çarp , düş  ama  yolunu  kendin  bul.

İsterse   her  şeyi  başarır  kul.

Bak hayat ne güzel , yaşamak  ne güzel

 

BEN BUYUM

Eğitilebilirim ben

Çaresizlik kaderimde

Geçersem bir eğitimden

Çok işe yararım ben

 

Ne olur alay etmeyin

Ben buyum değişemem ki

Benden çok şey beklemeyin

Bir çok şeyi bilemem ki

 

 Anlayın beni sabredin

Dikkatim az  anlayamam

Beni böyle kabul edin

Öğrenemezsem başaramam

 

İsterim günüm dolsun

Gülsün benim de gözlerim

İsterim bir işim olsun

İşe yarasın ellerim

 

Bana yardım etmek için

Acımak çözümü sizce

Hep üretken olmam için

Çalışmam gerek kendimce

 

BENİ  HOR  GÖRME  GARDAŞIM

Beni  hor  görme  gardaşım

Sen  altınsın  ben  tunç muyum

Aynı vardan  var  olmuşuz

Sen  gümüşsün  ben  sac mıyım

 

Ne var  ise  sende  bende

Aynı  varlık  her  bedende

Yarın  mezara  girende

Sen  toksun da  ben  aç mıyım

 

Kimi  molla ,  kimi  derviş 

Allah  bize  neler  vermiş

Kimi  arı  çiçek  dermiş

Sen  balsında  ben  çerç miyim

 

Topraktandır  cümle  beden

Nefsini  öldür   ölmeden

Böyle  emretmiş  yaradan

Sen  kalemsin  ben  uç muyum

 

Tabiata   Veysel  Aşık

Topraktan  olduk , gardaşık

Aynı  yolcuyuz ,  yoldaşık

Sen  yolcusun  ben  bac mıyım   

Paylaş Facebook  Paylaş twitter  Paylaş google  Paylaş linkedin
Yayın: 08.01.2013 - Güncelleme: 25.03.2021 15:32 - Görüntülenme: 798
  Beğen | 0  kişi beğendi